N-P-K, Ca Mg, CO2 - chemia twojego ogrodu
Nasz ogród to tak naprawdę system naczyń połączonych. Rośliny wchodzą w różnorakie relacje z podłożem, wodą, powietrzem wchłaniając z nich potrzebne im składniki. Te składniki wraz ze wzrostem przemieniają w inne, co tworzy zamknięty układ. Im lepiej zrozumiemy zależności między roślinami, a chemią otoczenia tym lepsze plony uda nam się uzyskać. Ten artykuł w skrócie wyjaśnia na jakie związki chemiczne w szczególności musimy zwracać uwagę, aby osiągnąć sukces w hodowli.
N-P-K
Trzy podstawowe pierwiastki, o których nie może zapomnieć żaden grower to Azot (N), Fosfor (P) i Potas (K). Bardzo często na nawozach możemy znaleźć adnotację o ich zawartości zapisaną w sposób np. NPK 2-5-4 lub po prostu 2-5-4 (oczywiście to tylko przykład, proporcje tych pierwiastków mogą być zupełnie inne).
Azot (N)
Jest to najbardziej konieczny roślinom pierwiastek, odpowiada za ich rozwój i zdrowie. Jest on głównym składnikiem chlorofilu, dzięki któremu rośliny przeprowadzają fotosyntezę - proces umożliwiający zmianę światła słonecznego i dwutlenku węgla w węglowodany (konieczne do życia) oraz tlen. Jest również składnikiem aminokwasów, białek oraz kwasów nukleinowych czyli oprócz przetrwania umożliwia również rozmnażanie się roślin.
Pomimo tego, że azot jest głównym składnikiem atmosfery, rośliny nie potrafią przyjmować go z powietrza. Aby umożliwić im jego przyswajanie trzeba go dostarczyć do korzeni. Producenci nawozów najczęściej używają w tym celu amoniaku, mocznika czy azotanu amonu. W uprawie organicznej używa się odchodów zwierząt bądź nawozów na bazie pokrzyw.
Niedobory azotu wpływają bardzo negatywnie na wzrost rośliny (o niedoborach i o tym jak sobie z nimi radzić znajdziecie na naszej osobny artykuł: Niedobory) , z kolei jego nadmiar spowalnia rozrost systemu korzeniowego i utrudnia włamanie innych koniecznych pierwiastków. Rośliny, którym dostarczany jest azot w odpowiednich ilościach rosną szybko, a ich liście są intensywnie zielone.
Fosfor (P)
Porządna hodowla nie może się obejść bez nawozów, o wysokiej zawartości fosforu. Stymuluje on rozrost systemu korzeniowego czy wytrzymałość łodyg. Przyczynia się znacząco do formowania się kwiatów i zawiązywania pąków oraz produkcji nasion. Zwiększa odporność na stres i choroby. Jest również składnikiem DNA roślin i odpowiada za rozprowadzanie energii wewnątrz rośliny. Jest wykorzystywany w procesie fotosyntezy.
Ze względu na swój niebagatelny wpływ na tworzenie się kwiatów, zapotrzebowanie rośliny na fosfor w fazie kwitnienia jest bardzo duże. Jednak nie należy o nim zapominać również w fazie wzrostu. Odpowiednia jego ilość w podłożu przyczynia się znacznie do rozwoju korzeni co przekłada się na możliwości wzrostowe rośliny.Jego niedobory w fazie wegetatywnej znacznie spowlnią wzrost, zaś w fazie kwitnienia przyczynią się do zmniejszonej ilości oraz wielkości kwiatów.